ΕΛΛΕΙΜΜΑ....ΗΓΕΣΙΑΣ, ΠΑΝΤΟΥ!!!!!

"Οι δύο τζογαδόροι παίζουν το μέλλον της Ευρώπης"!!!!!

 

 

 

Ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ δεν είναι ένας τυχαίος Ευρωπαίος πολιτικός, αλλά ο αρχιτέκτονας της σημερινής Ευρώπης. Δηλαδή ο άνθρωπος που σχεδίασε την αρχιτεκτονική του ευρώ μαζί με τον Γάλλο τότε πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν και με τον Γερμανό τότε καγκελάριο Χέλμουτ Κολ. Από τη σκοπιά αυτή είναι ο «πατέρας» της σημερινής κρίσης, γι’ αυτό και έχει ενδιαφέρον η άποψή του. καθώς θέλει να υπερασπιστεί το «παιδί» του, αλλά με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν πολιτικοί ηγέτες με ανάστημα ανάλογο με τα προβλήματα με τα οποία αναμετρώνται.

Οταν, λοιπόν, δηλώνει ο Ζακ Ντελόρ «αυτό που απαιτείται να κάνουμε είναι να σώσουμε τον Ελληνα στρατιώτη, γιατί έτσι θα σώσουμε το ευρώ», εμείς το ακούμε όχι γιατί χαϊδεύει τα αφτιά μας, αλλά γιατί είναι αυτονόητο ότι άλλους στόχους σχεδιάστηκε να υπηρετεί η Ευρώπη και άλλους στόχους βρίσκεται να υπηρετεί με τους σημερινούς ηγέτες. Και τα προβλήματα της Ευρώπης μεγεθύνονται όχι γιατί υπάρχει θεσμικό κενό, αλλά γιατί υπάρχει κενό ηγεσίας και κενό δημοκρατίας στα θεσμικά όργανα.

Συγκεκριμένα, έχουν παραμεριστεί οι διακηρυγμένοι στόχοι της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης μεταξύ των κρατών-μελών, έχουν παραμεριστεί οι αρχές της αλληλεγγύης και της αναλογικότητας, έχουν τεθεί εκτός νόμου τα θεμελιώδη δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών και τα δικαιώματα των κρατών, ανατρέπονται τα εργασιακά δικαιώματα και αφαιρείται η κυριαρχία των κρατών-μελών με τη δικαιολογία των χρεών.

Ο Ζακ Ντελόρ συνομολογεί με αυτήν τη δήλωσή του, αποφεύγοντας να το πει καθαρά, ότι δεν υπάρχει «ελληνικό πρόβλημα» αλλά πρόβλημα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και πρόβλημα του ευρώ, γι’ αυτό και τονίζει στη συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» την υποχρέωση να σωθεί «ο Ελληνας στρατιώτης».

Δεδομένου ότι στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής αναμένεται ότι θα σωθεί το ευρώ για άλλη μία φορά, με τον τρόπο που σώθηκε ήδη τέσσερις φορές ώς τώρα από το 2008, το δίδυμο Μέρκελ και Σαρκοζί έχει γίνει πλέον δακτυλοδεικτούμενο παγκοσμίως για την έλλειψη αποτελεσματικότητάς του. Ο Ζακ Ντελόρ λειτουργώντας περίπου ως η κοινή συνείδηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης χαρακτήρισε «ζευγάρι τζογαδόρων» την Ανγκελα Μέρκελ και τον Νικολά Σαρκοζί, ονομάζοντάς τους «Μερκοζί». Και σημειώνει ότι φέρονται σαν να μπλοφάρουν σε παιχνίδι πόκερ τζογάροντας όπου μπορούν με το μέλλον της Ευρώπης, ενώ έκανε μια τελευταία έκκληση σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σωτηρία της Ελλάδας.

«Τον Ιούλιο πήραν μια απόφαση θετική, μα πριν καν την υλοποιήσουν πέρασαν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ενώ θα έπρεπε να είχαν κάνει το παν για άμεση σύγκλιση των εθνικών κοινοβουλίων, ώστε να ισχύσει από τον Αύγουστο» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Οσον αφορά τις πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα για τις ιδιωτικοποιήσεις, ο Ζακ Ντελόρ δηλώνει: «Ποιος δεν γνωρίζει τους άρπαγες της αγοράς; Πώς θέλετε μια χώρα που βρίσκεται σε δεινή θέση να διαπραγματευτεί σωστά τις ιδιωτικοποιήσεις της; Θα έπρεπε οι δημόσιες επιχειρήσεις να είχαν ενταχθεί σε μια υποδομή, να είχαν αποτιμηθεί σε μια λογική τιμή, να είχαν δοθεί τα χρήματα στους Ελληνες και μετά τη σταθεροποίηση των περιουσιακών στοιχείων να πουληθούν την κατάλληλη στιγμή. Αυτό επιβάλλει η λογική».

Προφανώς το ζευγάρι των δύο τζογαδόρων δεν έχει καλές σχέσεις με την κοινή λογική και αυτό το έχουν πληρώσει ήδη και οι χώρες τους. Η Γαλλία ήδη κινδυνεύει με υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης και αυτό εμποδίζει τους να ενεργήσουν ως εκπρόσωποι των πολιτών της Ευρώπης προτιμώντας να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών. Εκεί έχει ξεπέσει η «Ευρώπη των λαών». Ηταν κάποτε το όραμα της ειρήνης και της συνεργασίας που θα έπαιρνε τη θέση των διαρκών πολέμων στο εσωτερικό της, οι οποίοι τις δύο τελευταίες φορές έγιναν Παγκόσμιοι.

Η ΚΡΙΣΗ ΕΘΡΕΨΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΗΝΩΔΕΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΧΙΤΛΕΡ
Μπορεί ακόμη να μας φαίνεται πολύ μακρινό ένα σκηνικό καταστροφών ύστερα από ολοκληρωτικό πόλεμο, αλλά η εικόνα της κρίσης ή ενός κλειστού λόγω κρίσης εργοστασίου δεν διαφέρει και πολύ από ένα βομβαρδισμένο εργοστάσιο. Ο πόλεμος και η κρίση καταστρέφουν τις παραγωγικές δυνάμεις με τον ίδιο τρόπο, είτε πρόκειται για μηχανές εργοστασίων είτε για ανθρώπους-θύματα, και στις δύο περιπτώσεις. Αλλωστε, η Ιστορία διδάσκει ότι η κρίση της δεκαετίας πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν εκείνη που έθρεψε το φαινόμενο Χίτλερ, ο οποίος με εκλογές κατέλαβε την εξουσία (και ο Μουσολίνι) και όχι με πραξικόπημα.

Σε συνθήκες Ιστορίας, τα εξήντα ή εβδομήντα χρόνια που μας χωρίζουν από εκείνο το προηγούμενο δεν είναι μεγάλο διάστημα. Και αυτό προφανώς έχει στον νου του ο Ζακ Ντελόρ, ο οποίος υπογράμμισε πως περιμένει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις από την προσεχή συνάντηση των G20, αλλά πάνω σε καθαρές συμφωνίες.
http://www.madata.gr/epikairotita/economy/143224.html