Σουρής Γεώργιος

«Λέει γειτόνισσα σε κάποιαν άλλη…»

Λέει γειτόνισσα σὲ κἄποιαν ἄλλη: γιατὶ τὸν ἄνδρα σου, κυρὰ μεγάλη, τὸν ἔχουν πάντα διωρισμένο καὶ τὸν 'δικό μου πάντα παυμένο; 'Πές μου τὰ μέσα σου, κυρά… κι' αὐτή, ποὖχε μιὰ θέσι 'στὴν κοινωνία, κἄτι 'ψιθύρισε κρυφὰ 'στ' αὐτὶ τῆς ἄλλης, ποὖχε τὸν Παυσανία. Τί νὰ τῆς εἶπε;… ποιὸς τὸ γνωρίζει; ἀλλ' ἀπὸ τότε καὶ τὸν 'δικό της κάθε Κουβέρνο τὸν διορίζει κι' ἄνοιξε 'λίγο τὸ ῥιζικό της. Κι' ἐκεῖνος πάει καὶ θεατρίζεται μέσα σὲ μέγαρα τιμῆς ἐγκρίτου, καὶ βεβαιόνει πῶς διορίζεται μὲ τὴν ἀξία του καὶ τὴν τιμή του.