Οι βουλευτές, οι οποίοι σύμφωνα με το άρ.51 παρ.2 του Συντάγματος "αντιπροσωπεύουν το έθνος", έχουν επιφυλάξει για τον εαυτό τους προνόμια, τα οποία εδράζονται τόσο στον νόμο όσο και στο ίδιο το Σύνταγμα.
Βασιζόμενοι στις συνταγματικές διατάξεις των παρ.1 και 2 του άρ. 63 Σ , δυνάμει των οποίων δικαιούνται αποζημίωση, δαπάνες, αλλά και συγκοινωνιακή, ταχυδρομική και τηλεφωνική ατέλεια, το ύψος των οποίων καθορίζεται με απόφαση της ολομέλειας της βουλής, θεσμοθέτησαν ένα απίστευτο όργιο σπατάλης σε βάρος του δημοσίου. Νομοθέτησαν υπέρογκες βουλευτικές αποζημιώσεις 16 μηνών κατ' έτος και δεν δίστασαν να κατοχυρώσουν επιπλέον αμοιβή για κάθε συμμετοχή τους σε επιτροπές της βουλής. Προσέλαβαν κομματικούς στρατούς δήθεν συμβούλων οι οποίοι αμείβονται από το δημόσιο και φυλάσσονται από αστυνομικούς αποσπασμένους μόνο για την δική τους προστασία. Μετακινούνται δωρεάν σε πρώτη θέση με τα όλα τα μέσα συγκοινωνίας, τους παρέχονται αυτοκίνητα, χρεώνουν το δημόσιο με υπέρογκες δαπάνες επικοινωνίας και μετακίνησης και έφθασαν σε σημείο να κατοχυρώσουν για τον εαυτό τους ακόμη και δωρεάν εισιτήριο για ιαματικά λουτρά , μόνοι αυτοί μαζί με τους μητροπολίτες και τους ανάπηρους! Τον έλεγχο των οικονομικών τους τον ανέθεσαν σε επιτροπή, η οποία απαρτίζεται κατά πλειοψηφία από τους ίδιους, ενώ διάτρητο είναι και το λεγόμενο "ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ" το οποίο δήθεν θεσμοθέτησαν.
Αλλά το θέμα δεν σταμάτησε εκεί. Οι βουλευτές για να μπορούν να τελέσουν ευσυνείδητα το καθήκον τους, εκτός από σκανδαλώδη οικονομικά προνόμια εξασφάλισαν και ποινική ασυλία, διότι, σύμφωνα με το άρ.62 του Συντάγματος , με εξαίρεση τα αυτόφωρα κακουργήματα, δεν διώκονται, ούτε συλλαμβάνονται , ούτε φυλακίζονται, ούτε με άλλο τρόπο περιορίζονται χωρίς άδεια της βουλής. Μάλιστα η εν λόγω άδεια θεωρείται μη δοθείσα, όχι μόνο σε περίπτωση ρητής άρνησης, αλλά και στην περίπτωση κατά την οποία παρέλθουν τρεις μήνες και η βουλή σιωπήσει και δεν αποφανθεί καν επί της σχετικής εισαγγελικής αιτήσεως. Τελευταία "τρανταχτή" σκανδαλώδους ποινικής ασυλίας υπήρξε εκείνη της Μιλένας Αποστολάκη, όπου μετά την άρνηση της βουλής να παράσχει άδεια ποινικής δίωξης σε περίπτωση έγκλησης του πρώην συζύγου της βουλευτού για το ποινικό αδίκημα της παραβίασης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων επιμέλειας ανηλίκων τέκνων, ο πρώην σύζυγος προσέφυγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο καταδίκασε την Ελλάδα σε χρηματική αποζημίωση για παραβίαση του δικαιώματος ελεύθερης πρόσβασης στην δικαιοσύνη.
Είναι φανερό ότι τα προνόμια και η ποινική ασυλία κατέστησαν τους βουλευτές, από αντιπροσώπους του λαού, κυριάρχους επί του λαού και της κοινωνίας. Οι βουλευτές έκαναν την πολιτική επάγγελμα, το οποίο μάλιστα μεταβιβάζεται κληρονομικώ δικαίω από πατέρα σε κόρη και από μάνα σε υιό. Επί 35 και πλέον έτη οι ίδιες οικογένειες και τα ίδια κόμματα ψήφιζαν σειρά νομοθετημάτων τα οποία οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας. Αλλά οι ίδιοι πλούτιζαν. Και όταν η χώρα έφθασε στο σημείο της πτώχευσης, πολλοί εξ αυτών είχαν ήδη φροντίσει να εξάγουν τις καταθέσεις τους σε τράπεζες του εξωτερικού ώστε, εάν η χώρα καταστραφεί και επιστρέψει στην δραχμή, εκείνοι ως παράσιτα να κερδοσκοπήσουν για μία ακόμη φορά σε βάρος των θυμάτων τους.
Τώρα έφθασε η ώρα της κρίσεως. Ο λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι όλα αυτά είναι απάτη. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε ένα νέο Σύνταγμα μέσα από το οποίο θα θεσμοθετηθεί η δημόσια λογοδοσία των αξιωματούχων , θα απαγορευθεί η εκλογή του ιδίου προσώπου σε οποιοδήποτε αξίωμα για περισσότερες από δύο θητείες, θα καταργηθούν τα προνόμια και η ποινική ασυλία των βουλευτών και υπουργών και θα ελέγχονται τα οικονομικά τους από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, με πλήρη δημοσιότητα και διαφάνεια και χωρίς κανενός είδους απόρρητο.
http://christoslinteris.blogspot.com/2012/03/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου