Απεχθές χρέος είναι μια θεωρία στο διεθνές δίκαιο, σύμφωνα με την οποία το δημόσιο χρέος που προκύπτει από ένα καθεστώς, για σκοπούς που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα ενός κράτους, δεν θα πρέπει να είναι δεσμευτικό στην αποπληρωμή του.
Τέτοια χρέη θεωρούνται προσωπικά χρέη του καθεστώτος και όχι χρέη του κράτους. Η έννοια μπορεί να θεωρηθεί ανάλογη με την ακυρότητα των συμβάσεων που έχουν υπογραφεί με καταναγκασμό.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα χρέη δεν αποπληρώνονται ποτέ, επειδή οι άνθρωποι οι οποίοι ήταν στην εξουσία, είτε ανατρέπονται, είτε εκτελούνται, ή εξακολουθούν να αρνούνται να πληρώσουν.
Ο λόγος για τον οποίο το απεχθές χρέος δεν μπορεί να συνδεθεί με το έδαφος του κράτους είναι ότι δεν πληροί μία από τις προϋποθέσεις που καθορίζουν τη νομιμότητα των χρεών κράτους, δηλαδή ότι οι οφειλές του Δημοσίου πρέπει να πραγματοποιούνται, καθώς και τα έσοδα να χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών και των συμφερόντων του κράτους.
Πιο συγκεκριμένα, οι τρεις όροι για να χαρακτηρισθεί απεχθές ένα χρέος είναι:
Με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι λύνουν τις προσωπικές τους διαφορές, οι δύο χώρες θα πρέπει να διευθετήσουν το ζήτημα περί απεχθούς χρέους μεταξύ τους. Επειδή δεν υπάρχει διεθνές δικαιοδοτικό σύστημα υπεύθυνο για τη διεκπεραίωση αυτών των θεμάτων, ο διακανονισμός θα πρέπει να συμφωνηθεί από τις εν λόγω χώρες.
Ο ΟΗΕ μπορεί να παρέμβει ή να βοηθήσει σε τέτοιες διαπραγματεύσεις, αν συμφωνήσουν οι χώρες.
Τέτοια χρέη θεωρούνται προσωπικά χρέη του καθεστώτος και όχι χρέη του κράτους. Η έννοια μπορεί να θεωρηθεί ανάλογη με την ακυρότητα των συμβάσεων που έχουν υπογραφεί με καταναγκασμό.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα χρέη δεν αποπληρώνονται ποτέ, επειδή οι άνθρωποι οι οποίοι ήταν στην εξουσία, είτε ανατρέπονται, είτε εκτελούνται, ή εξακολουθούν να αρνούνται να πληρώσουν.
Ο λόγος για τον οποίο το απεχθές χρέος δεν μπορεί να συνδεθεί με το έδαφος του κράτους είναι ότι δεν πληροί μία από τις προϋποθέσεις που καθορίζουν τη νομιμότητα των χρεών κράτους, δηλαδή ότι οι οφειλές του Δημοσίου πρέπει να πραγματοποιούνται, καθώς και τα έσοδα να χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών και των συμφερόντων του κράτους.
Πιο συγκεκριμένα, οι τρεις όροι για να χαρακτηρισθεί απεχθές ένα χρέος είναι:
- Nα έχει συναφθεί χωρίς τη συγκατάθεση του έθνους.
- Tα ποσά που εισέρευσαν από το δάνειο να σπαταλήθηκαν με τρόπο που αντιβαίνει στα συμφέροντα και τις ανάγκες του έθνους
- O πιστωτής να ήταν ενήμερος των παραπάνω
Παράδειγμα:Διακανονισμός
Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να πληρώσουν το 1898 το χρέος της Κούβας που δημιουργήθηκε όσο ήταν υπό ισπανική κατοχή. Η Ισπανία επέμεινε ότι τα χρέη της Κούβας προς την Ισπανία πρέπει να αποπληρωθούν, ωστόσο οι ΗΠΑ αρνήθηκαν με την αιτιολογία ότι το χρέος συνεβλήθη υπό την απειλή βίας, άρα θεωρείται απεχθές χρέος.
Με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι λύνουν τις προσωπικές τους διαφορές, οι δύο χώρες θα πρέπει να διευθετήσουν το ζήτημα περί απεχθούς χρέους μεταξύ τους. Επειδή δεν υπάρχει διεθνές δικαιοδοτικό σύστημα υπεύθυνο για τη διεκπεραίωση αυτών των θεμάτων, ο διακανονισμός θα πρέπει να συμφωνηθεί από τις εν λόγω χώρες.
Ο ΟΗΕ μπορεί να παρέμβει ή να βοηθήσει σε τέτοιες διαπραγματεύσεις, αν συμφωνήσουν οι χώρες.
Ορισμοί Odious debt, Απεχθές χρέος
Πηγή: http://www.euretirio.com/#ixzz1xT8AiAap
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου