Δομημένα ομόλογα.

του Leporello

Πρώτα ένας ορισμός: Δομημένα ομόλογα (Structured Bonds) λέγονται εκείνα που αποτελούνται από δύο τμήματα:


- Ένα κομμάτι σταθερού εισοδήματος (με την έννοια τού γνωστού και όχι τού αμετάβλητου). Αυτό μπορεί να είναι είτε ένα κουπόνι που πληρώνεται κάθε χρόνο είτε ανισοκατανέμεται.

- Ένα κομμάτι που υπολογίζει την αξία του κεφαλαίου στην λήξη και εξαρτάται από ένα ή περισσότερους συνδυασμούς οικονομικών μεγεθών. Περιέχει δηλαδή ένα στοίχημα. Τέτοια οικονομικά μεγέθη μπορεί να είναι το ύψος των επιτοκίων που επικρατούν κατά την λήξη, δείκτες χρηματιστηρίων, ισοτιμίες νομισμάτων, τιμές commodities κ.λ.π. καθώς και συνδυασμοί τους.

Είναι προφανές ότι αν η λήξη τού δομημένου ομολόγου είναι μακροχρόνια, αυτό δεν προορίζεται πραγματικά για μακροχρόνια διακράτηση αλλά για διαπραγμάτευση στην δευτερογενή αγορά. Αυτό συμβαίνει επειδή λόγω του στοιχήματος όταν φαίνεται πως αυτό επιβεβαιώνεται η αξία τού bond αυξάνεται. Άρα είναι αρκετά συνετό να το πουλήσει κάποιος που έχει κέρδη και να μη περιμένει την λήξη του (κάπως έτσι συμβαίνει και με τα παράγωγα).

Ομολογώ ότι κατά καιρούς έχω επενδύσει αρκετά σε δομημένα ομόλογα με καλούτσικο κέρδος. Μόνο μου παράπονο είναι ότι αν είχα επενδύσει τα ίδια κεφάλαια σε μετοχές (εκτός από αυτά που ήδη έχω επενδύσει σ'αυτές) θα είχα πολύ μεγαλύτερα κέρδη. Καλό είναι πάντως τα κάνει κανείς έστω και στοιχειώδη διασπορά των κεφαλαίων του.

Στην περίπτωση των κεφαλαίων που επενδύθηκαν από τα Ασφαλιστικά Ταμεία έχουμε τα εξής:

- Προφανώς, τα δομημένα ομόλογα δεν είναι επενδύσεις εξασφαλισμένου κεφαλαίου. Ο σχετικός νόμος ορίζει ότι κάθε Ταμείο μπορεί να επενδύσει από τα διαθέσιμά του μέχρι 23% σε μετοχές και μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια. Όταν ψηφίστηκε ο νόμος τα δομημένα ομόλογα ήταν άγνωστα και σαν επενδύσεις υψηλού κινδύνου εθεωρούντο μόνο αυτές που αναφέρθηκαν. Είναι προφανές δηλαδή ότι ο νομοθέτης θέλει να περιορίσει το ποσόν που επενδύεται σε αποδόσεις υψηλού κινδύνου. Αφού όμως ο νόμος κατονομάζει μόνο τις μετοχές, η απόφαση των Διοικήσεων να επενδύσουν σε δομημένα ομόλογα ποσό πέραν τού 23% των διαθεσίμων τους είναι νόμιμη. Βεβαίως ηθικά-πολιτικά υπάρχει θέμα καταστρατήγησης τού νόμου. Αν ήταν όμως για καλό λόγο, δηλαδή για εξασφάλιση υψηλότερων αποδόσεων κανείς δεν θα τους κατηγορούσε.

- Το μεγάλο θέμα με τα δομημένα ομόλογα είναι ότι αγοράσθηκανσε τιμή μεγαλύτερη από εκείνη που επικρατούσε στην δευτερογενή αγορά είτε με τεράστια προμήθεια . Υπήρξαν μάλιστα και προκλητικές περιπτώσεις: Το ομόλογο το 78 Μευρώ που αγόρασε ο κ.Αγάπιος Σημαιοφορίδης αγοράσθηκε στην δευτερογενή αγορά την περίοδο που μπορούσε να το αγοράσει κανείς από τον εκδότη του. Η δευτερογενής αγορά μερικές φορές συνυπάρχει με την έκδοση επειδή υπάρχουν μερικοί που χρειάζονται ρευστότητα λίγες μόνον ημέρες μετά την επένδυση. Οι τιμές στην δευτερογενή αγορά είναι σε τέτοιες περιπτώσεις πάντοτε λίγο μικρότερες από εκείνες που προσφέρει ο εκδότης. Το ομόλογο λοιπόν αυτό αγοράσθηκε σε τιμή 106,5 μονάδων βάσεως δηλαδή 83 Μευρώ (μπορεί και η αξία του να ήταν 73 Μευρώ και να αγοράσθηκε 78 Μευρώ δεν θυμάμαι καλά). Εκεί είναι λοιπόν όλο το σκάνδαλο: το ότι η διαφορά προσπορίσθηκε από κάποιους άλλους από τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Σημειωτέον ότι κανονικά η προμήθεια πρέπει να είναι 1-5 τοις χιλίοις (τόσα πληρώνω εγώ) όταν πρόκειται για τόσο μεγάλα ποσά και για τόσο σπουδαίους πελάτες όπως τα Ασφαλιστικά Ταμεία, η προμήθεια πρέπει να είναι ακόμη μικρότερη. Εδώ όμως ουσιαστικά δόθηκε προμήθεια 60 φορές μεγαλύτερη από το κανονικό.

Ενώ λοιπόν η ουσία είναι η παραπάνω διάφοροι κάνουν ό,τι μπορούν για να την συσκοτίσουν. Και όσον αφορά την Κυβέρνηση και τους άμεσα εμπλεκόμενους είναι εύκολα κατανοητό γιατί. Για τους υπόλοιπους μου διαφεύγει ο λόγος:

ΓΣΕΕ έγραψε:
Πρέπει να απαγορευθεί η τοποθέτηση των διαθέσιμων των Ταμείων σε επενδύσεις υψηλού κινδύνου. Τα Ταμεία πρέπει να επενδύουν σε επενδύσεις σταθερής απόδοσης. Δεν θα τζογάρουν με τις οικονομίες μας

Δεν θέλουν κινδυνεύσουν να χάσουν μέρος των οικονομικών τους. Προφανώς προτιμούν τις τοποθετήσεις προθεσμίας με επιτόκιο χαμηλότερο από τον πληθωρισμό ώστε να τις χάσουν σίγουρα.

Π.Ευθυμίου έγραψε:
Ο κ.Αλογοσκούφης έχει το θράσος να λέει ότι τα Ταμεία δεν έπρεπε να επενδύσουν σε δομημένα ομόλογα γιατί έχουν επενδυτικό κίνδυνο, αντί να μας εξηγήσει γιατί η Κυβέρνησή του εκδίδει επικίνδυνα ομόλογα

Προφανώς αυτός κάτι είχε ακούσει για default risk που έχουν κάποια ομόλογα που εκδίδουν τριτοκοσμικά κράτη (αλλά και εταιρείες) δηλαδή τα junk bonds και νόμισε πως πρόκειται γι'αυτό. Αλλά αν δεν έχει ιδέα από την αγορά, ποιος τον υποχρέωσε να μιλήσει;
http://www.abisso.gr/index.php?itemid=194