Μετά από τόσο καιρό γνωρίζετε καλά το «χούι» μου να αφήνω κάποιες ώρες να περνούν πριν γράψω. Ο τελικός Κυπέλλου πέρασε και έχουν ακουστεί πολλά (θα ακουστούν και περισσότερα). Δε θα ασχοληθώ καθόλου με τη διαιτησία γιατί πολύ απλά δεν αξίζουν αυτοί οι άνθρωποι περισσότερο από το άθλημα που λατρεύω. Θα μιλήσουμε λοιπόν για μπάσκετ, για Σπανούλη, για Γιασικεβίτσιους, για Ντούντα βάζοντας ορισμένα πράγματα στη θέση τους διότι είναι πολύ σημαντικό να πατάμε στο έδαφος και να μην πετάμε στα σύννεφα.
Πάμε λοιπόν...
Έγραφα την περασμένη εβδομάδα ότι σε ματς νοκ άουτ παίζει ρόλο η βραδιά που θα βρεθεί η ομάδα και η αλήθεια είναι ότι αμφότερες οι ομάδες έπαιξαν κάκιστο μπάσκετ, ωστόσο ο Ολυμπιακός πλήρωσε τα 23 λάθη που έκανε από τα οποία τα 15 κατέληξαν στα χέρια αντιπάλων που είχαν την ευκαιρία (και σκόραραν στον αιφνιδιασμό). Έχω αναφέρει πολλάκις ότι είναι διαφορετικό λάθος να πετάξεις τη μπάλα στην εξέδρα και διαφορετικό να τη δώσεις στον αντίπαλο αφού με τη φορά που έχει το σώμα του (και το σώμα του αμυντικού) το λέι απ είναι εύκολο. Ειδικά αν το λάθος γίνει από περιφερειακό και δεν υπάρχει ο λεγόμενος παίκτης – ισορροπία.
Μία ακόμη φορά διέκρινα «πλημμύρα» απέναντι σε επιθετική άμυνα. Τέτοια έπαιζε ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο δεκάλεπτο (όπως και στο ΣΕΦ) και τα γκαρντ του Ολυμπιακού πελαγοδρομούσαν. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πρέπει να βρει τρόπο να «σπάει» την άμυνα σε όλο το γήπεδο είτε με διάταξη 2-1-2 και παίκτη στη μέση, είτε με διάταξη 1-2-1-1, είτε με ότι θέλει. Αρκεί να τον βρει.
Στην πίεση του αντιπάλου το μεγαλύτερο λάθος των «ερυθρολεύκων» είναι ότι δε πάνε να σκοράρουν, αλλά να κατεβάσουν απλά τη μπάλα. Ο Ολυμπιακός πλην Σπανούλη δεν έχει την εμπειρία να παίζει με το χρονόμετρο. Αν δεν υπήρχε ηλεκτρονικός πίνακας τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα.
Δε μπορώ να κατανοήσω γιατί ο Ντούσαν Ίβκοβιτς χρησιμοποίησε μόλις ένα τάιμ άουτ σε όλο το δεύτερο ημίχρονο (έχει τρία στη διάθεσή τους) και αυτό στο τέλος της τρίτης περιόδου. Στην τελευταία περίοδο όπου ο Παναθηναϊκός (και όχι μόνο) σκόρπιζε τον Ολυμπιακό δεν κάλεσε τάιμ άουτ! Ανήκουστο. Αδιανόητο. Κακή σχέση με τα τάιμ άουτ έχει αποκτήσει ο κόουτς. Ο Ντούντα έκανε και άλλα λάθη, αλλά αυτά είναι ανθρώπινα. Όλοι κάνουμε. Να μην πάρει τάιμ άουτ όμως σε ένα ολόκληρο δεκάλεπτο ενός ντέρμπι...
Και Σάρας έχει το μενού. Να μου επιτρέψετε το «Σάρας» γιατί εκτιμώ πολύ τη μπασκετική ευφυΐα του Λιθουανού ο οποίος εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την απειρία του Μάντζαρη που κολλούσε πάνω του και πήγε στις βολές στο ξεκίνημα βρίσκοντας ρυθμό στην επίθεση, εκμεταλλεύτηκε τα ανύπαρκτα πόδια του Γκετσεβίτσιους και τον πέρασε σαν σταματημένο (κι άλλη δικαίωση ότι ο Γκετσεβίτσιους είναι χειρότερος αμυντικός από τον Τεόντοσιτς του Ολυμπιακού) και τέλος εκμεταλλεύτηκε την αφηρημάδα του Σλούκα. Που κολλάει αυτό; Αν δείτε το ματς ξανά θα καταλάβετε. Στο +13 μπαίνουν οι ομάδες από τάιμ άουτ και ο Ντούντα έχει αλλάξει την άμυνα σε man to man από ζώνη. Ο Σλούκας ξεχνιέται και παίζει ζώνη στην κορυφή και ο Γιασικεβίτσιους (μην το ξεφτιλίσω με το «Σάρας) ευστοχεί σε τρίποντο ανενόχλητος για να ξεκινήσει ένα σερί 10-0.
Το μπάσκετ είναι μεμονωμένες φάσεις και μία από αυτές μπορεί να κρίνει ένα ματς ακόμη κι αν διαδραματιστεί στο 28ʼ.
Σπανούλης
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ανέβηκε ακόμη περισσότερο στην εκτίμησή μου διότι σε μία άσχημη βραδιά για αυτόν προσπαθούσε να βρει τρόπο να βοηθήσει την ομάδα του. Ήταν άστοχος, έκανε λάθη, αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε. Τι; Πολλά.
Ότι παράτησε τον Παναθηναϊκό για να έρθει στο Λιμάνι και να αλλάξει την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Μην πει κανείς ότι ήταν πολλά τα λεφτά γιατί είχε προσφορά 2.000.000 από τη Ρεάλ προτιμώντας τα 2,4 του Ολυμπιακού. Πιστέψτε με επειδή έχω συζητήσει πολλές ώρες μαζί του, οι θυσίες που έκανε αξίζουν πολλά περισσότερα από 400.000 ευρώ.
Επιστροφή στο ματς. Ο Σπανούλης δεν έπαιξε καλά γιατί τον μάρκαραν δύο και τρεις αντίπαλοι. Έπρεπε να σκοράρει, να οργανώσει, να παίξει άμυνα, να εμψυχώσει, να διορθώσει, να συμβουλεύσει τους συμπαίκτες του. Ο Σπανούλης κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ στον Ολυμπιακό.
Απέναντι σε καλές ομάδες επιπέδου ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκού, Μπαρτσελόνα τα πράγματα είναι δύσκολα για αυτόν διότι αντιμετωπίζει τους καλύτερους. Σε αυτά τα ματς η μαγκιά του είναι ότι μαζεύει τρεις παίκτες γύρω του και ψάχνει τον ελεύθερο συμπαίκτη του. Άποψή μου είναι ότι τα κρίσιμα ματς δεν θα τα πάρει ο Σπανούλης με τους πόντους του, αλλά με το μυαλό του. Τα κρίσιμα ματς θα τα πάρει όταν σκοράρει +15 ο Πρίντεζης. +7 ο Μάντζαρης, ο Σλούκας, ο Κέσελ, +10 ο Άντιτς. Αυτοί μπορούν να σκοράρουν.
Και με την Σιένα έτσι θα είναι. Όλοι πάνω στον Σπανούλη και το θέμα θα είναι τι θα κάνουν οι υπόλοιποι.
Όσο για την τελευταία φάση... Σαφέστατα ο Ομπράντοβιτς ήθελε τη μπάλα σε άλλου παίκτη τα χέρια. Αυτό συνέβαινε σε όλο το ματς, πόσο μάλλον στο τελευταίο σουτ. Αν έχανε από νικητήριο καλάθι του «Kill Bill» όχι μόνο δε θα τον χαιρετούσε στο δρόμο ο Σέρβος, αλλά δε θα κοιμόταν για κάμποσα βράδια. Υπάρχει και ένας εγωισμός και όταν αναφερόμαστε σε Σέρβους πολλαπλασιάστε τον επί 10.
Με τρεις αντιπάλους πάνω του έδωσε τη μπάλα στον Μάντζαρη ώστε να μείνει με έναν αμυντικό, να πάρει πίσω τη μπάλα γρήγορα και να τρέξει προς το καλάθι προλαβαίνοντας τους παίκτες που θα πήγαιναν πάνω του για παγίδα. Ο Βαγγέλης «κόλλησε» και λογικό, καθυστέρησε, την έδωσε στον Παπανικολάου και τέλος.
Το λάθος είναι ότι δεν υπήρχε ένας σουτέρ στην πεντάδα εκείνη την ώρα και ότι δεν έγινε η παραμικρή κίνηση από κάποιον από τους άλλους τέσσερεις παίκτες. Με ένα κόψιμο στο καλάθι ίσως να τελείωνε ο τελικός με ένα εύκολο κάρφωμα...
ΥΓ Μην ξεχνάμε πως ξεκίνησε αυτή η ομάδα το περασμένο καλοκαίρι, πόση αμφισβήτηση είχε για το άγνωστο, πως τρόμαζε η απειρία των παικτών. Δείτε που βρίσκετε, τι μπάσκετ παίζει με ποιους το παίζει και θα καταλάβετε τι μπορεί να καταφέρει. Και δεν αναφέρομαι για το μακρινό μάλλον, αλλά για το άμεσο.
Δύο πράγματα χρειάζεται μόνο. Υγεία και πίστη σε αυτήν από τους γύρω.
ΥΓ 1: Το Κύπελλο το πανηγύρισαν έξαλλα και αυτό σημαίνει πολλά.
ΥΓ 2: Πέρασε στα ψιλά, αλλά ο Σάτο έχει χτυπήσει αντιεπαγγελματικά τον Παπανικολάου στο 16ʼ του αγώνα εκτός φάσης. Εσκεμμένη αγκωνιά στα μούτρα. Unfair...
http://www.gavros.gr/article/25029/o-arxhgos-to-taim-aoyt-kai-to-unfair/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου